De schrijver van dit aforisme is Georges Apap, de voormalige procureur van Valencia die in 2013 overleed. Hoewel Apap procureur was en werkzaam binnen justitie, was hij tegelijk ook pleitbezorger voor de legalisering van illegale drugs. Die dubbele positie heeft hem zowel lof als kritiek opgeleverd, dat laatste voornamelijk van zijn werkgevers.
Drugs zijn niet verboden omdat ze gevaarlijk zijn: mocht dat waar zijn, dan zouden alcohol en tabak niet toegestaan zijn terwijl andere middelen dan weer wel legaal zouden zijn.
Ze zijn gevaarlijk omdat ze verboden zijn: het verbieden van bepaalde middelen die op grote schaal gebruikt worden – ondanks een quasi wereldwijd verbod dat reeds 100 jaar van kracht is – betekent dat de productie van die middelen de facto overgelaten wordt aan criminele organisaties die zich weinig bekommeren om de kwaliteit en betrouwbaarheid van hun producten. Dit is een belangrijke oorzaak van overdosissen en ongelukken met roesmiddelen omdat men de precieze dosis en inhoud van een product niet kent. Het verbod verhindert op deze manier een drugbeleid dat de risico’s van gebruik effectief kan beperken terwijl het drempels opwerpt om (medische) hulp te vragen wanneer dat nodig is.
